Een vrije vogel of vogelvrij?

“Leef jij als een vrije vogel, of leef je vogelvrij”, kwam in de live toespraak van Premier Rutte op woensdagavond 16 maart om 19.00 uur.

Wat deed die toespraak met jou? Wat gaat het met onze samenleving doen?
Ik houd van mijmeren, filosoferen en ook daarbij soms discussiëren. Het vergroot mijn wereld en daagt mij uit tot het houden van een open mind en het stretchen of veranderen van mijn eigen kijk, visie en gedachten over (on)mogelijkheden.

Winter isn’t forever
Winter is always followed by Spring
And it’s how to take advantage of whatever season you’re in
~ Tony Robbins ~

Afgelopen zondag zat ik buiten met mijn zus, te luisteren naar een toespraak tijdens een persconferentie met de ministers Bruno Bruijns en Arie Slob op de radio en beiden pinkten een traantje weg toen wij op ons Nederlander zijn aangesproken werden en voelden daarin de verbondenheid die de boventoon voerde. Allebei dachten we aan een toespraak van koningin Wilhelmina tijdens de Tweede Wereldoorlog. (Waar we zelf natuurlijk niet zelf bij geweest waren, maar blijkbaar wel direct die associatie bij ons opriep).
We vonden het heftig, keken elkaar aan, dachten aan onze moeder die in de kwetsbare groep valt qua aandoening en aan onze vader, schoonouders, ooms en tantes die allemaal in de kwetsbare groep vallen qua leeftijd. Het was een historisch gevoel van saamhorigheid dat wij samen voelden, wij hadden dat allebei nog niet eerder op deze manier gevoeld.

We voelden de zorgen en kracht tot inspiratie tegelijkertijd. We voelden de kwetsbaarheid en dreigementen, maar ook de opgelegde druk en beperkingen. En toch was het gevoel dat het meest overheerste, het gevoel van hoop en saamhorigheid. Het samen voelen van die emoties en het uitspreken ervan was fijn! Het ging voorbij aan klagen, stress en angst. Het ging in op de diepere lagen, het ging van hart tot hart. En vanuit het hart mag er zijn wat er is, zonder oordeel. Er werd uitdrukking gegeven aan realiteit van dat wat er is en daarmee werd de wezenlijkheid die erkenning in zich draagt geraakt.

We bleven niet meer hangen en het klagen (wat daarvoor nog wel aanwezig was) stopte. We gingen kijken naar mogelijkheden, ons afvragen wat scholen nu konden doen en hoe dit een positieve bijdrage zou kunnen leveren voor de toekomst, ook op langere termijn.

De meeste mensen deugen

Ik voelde het ook weer in de toespraak van Premier Rutte, samen!
Voor elkaar zorgen, het samen doen en er op lange termijn ook samen de vruchten van plukken. We zijn samen Nederlander en hebben de verantwoordelijkheid zorg te dragen voor onszelf, de ander, elkaar!

Niet raar dat Rutger Bregman vervolgens bij De Wereld Draait Door zit. Zijn boek ‘De meeste mensen deugen’ heb ik in één ruk beluisterd (ik houd van luisterboeken) en wauw, wat een boek! Onderzoeken wijzen uit dat mensen in tijden van crises júist elkaar vinden, helpen en samen gaan werken. Jammer dat dit minder het nieuws bereikte, tot nu toe dan, want hoe fijn zijn de positieve berichten die nu oppoppen van mensen die zich beschikbaar stellen om anderen te helpen. Zich vrijwillig aanbieden in de zorg, nu hun eigen werkzaamheden gecanceld zijn.

Kunnen bewegen ongeacht je emoties, dat is pas vrijheid!

Persoonlijk ben ik steeds weer gecharmeerd van Rutger Bregman, zo ook gisterenavond in de aflevering van De Wereld Draait Door
Mensen schieten in de angst of negeren angst en de kracht zit in het erkennen van wat aanwezig is. Als dat angst is, is dat angst. Bewustzijn op je gevoelens, erkennen dat je voelt wat je voelt, accepteren dat het er is en dat het je beïnvloedt en vervolgens tóch actie ondernemen. Actie ondernemen ondanks gevoelens, dat is vrijheid, als je het mij vraagt.

Heb je het gevoel dat je ‘vogelvrij’ of ‘zo vrij als een vogel’ bent? Besef dan dat de gedachte waar je voor kiest, je gevoel en je drive tot ondernemen beïnvloedt.

Sociaal vertrouwen is hoog in Nederland, zeker in vergelijking met Amerika, zegt ook Rutger Bregman. Wat geleverd wordt aan kwaliteit in Nederland is ook hoog.
“Rampen halen het beste in mensen naar boven”, dat is toch mooi om maar weer eens te horen!

Ja, er is gehamsterd, maar meer dan voor de kerst? Als ik de berichten hoor is dat niet het geval, maar zijn de supermarkten niet voorbereid op meer inkopen van mensen in deze tijd van het jaar.
Maar los van de uitzonderingen is het gedrag van mensen sociaal. Krijg ik een appje of ik nog paracetamol heb voor een ziek kind en geven we een strip van onszelf weg in het vertrouwen dat het bij ons terugkomt als wij zelf tekort krijgen en het nodig mochten hebben.

Mensen laten het beste van zichzelf zien

Er komen veel initiatieven naar boven, niet alleen vanuit de overheid, of misschien juist niet in eerste instantie vanuit de overheid, want zij hebben even andere bezigheden. Mensen slaan de handen ineen, bundelen krachten. Niets geen nare verhalen over plunderingen in de supermarkt, maar samenwerken, elkaar helpen oplossingen te vinden en klaar staan voor elkaar. Hoe mooi is het dan dat burgers niet afwachten en ondertussen wel op een positieve manier zich inzetten, aanbieden, dienstbaar opstellen! Ik word er blij van!

juist zijn de eerste burger initiatieven niet vanuit de overheid, want zij hebben even andere bezigheden. Mensen slaan de handen ineen, bundelen krachten. Niets geen nare verhalen over plunderingen in de supermarkt, maar samenwerken, elkaar helpen oplossingen te vinden en klaar staan voor elkaar.
Hoe mooi is het dan dat burgers niet afwachten en ondertussen wel op een positieve manier zich inzetten, aanbieden, dienstbaar opstellen!
Ik word er blij van!

Hoe vrij kan je je voelen?

Dan nog even de aanleiding die ik voelde om een blog te gaan schrijven en dat is mijn verbinding en herkenning in de wereld van ZZP’ers. Als coach, trainer, praktijkhouder en ondernemer ben ik continu in beweging als ZZP’er.  Zijn ZZP’ers vrije vogels die zich wel redden? Waarschijnlijk de zelfstandigen die hier bewust zelf voor gekozen hebben wel, mooi verwoord door Felix Rottenberg.
Maar heel veel ZZP’ers zijn geen ZZP’er by choice, hebben hier niet bewust voor gekozen.

VIV leden zijn mensen die zelf voor hun eigen praktijk gekozen hebben, dat durf ik als VIV lid en secretaris wel te stellen. Maar een andere vraag is of iedereen ervoor gekozen heeft om een eigen praktijk op te bouwen en zelfstandig, onafhankelijk ondernemerschap te bereiken. Hoe is dat bijvoorbeeld voor jou?

Het biedt een kans om hier iets mee te doen!

Elke crises gaat gepaard met kansen

“Heeft elke praktijkhouder, complementaire werkende therapeut bewust voor zelfstandig ondernemerschap gekozen?”

“Nee”, durf ik met stelligheid te zeggen.
Wat zijn motivaties voor mensen om een eigen praktijk te starten?

• Mensen willen helpen
• Eigen hart willen volgen
• Uit vaste, vastgeroeste kaders willen stappen
• Vanuit een geloof in een methodiek deze willen verspreiden, er mensen mee willen dienen
• Een bijdrage willen leveren aan een groter geheel en het gevoel hebben dat op deze manier te kunnen.

Kort gezegd gaat het om mogelijkheden zien die ze niet in een andere vorm kunnen vinden, welke niet, of eerder gezegd zelden, tot doel hebben of hadden om het ondernemerschap te voeren. En dat is wat we nu merken. Waar ZZP’ers die dit nu voelen en naar mogen kijken. Eenieder wordt nu uitgedaagd tot het toelaten van ‘nare gevoelens’ en zich hiermee te verbinden om ze te transformeren. Wat een kans dat er nu zoveel tegelijk zijn die deze transformatie in eenzelfde periode kunnen ondergaan.

Zorg goed voor jezelf, de ander, elkaar!
Blijf gezond en tot onze volgende ontmoeting.

Vitale groet, Léonne Meijs

Secretaris VIV, zelfstandig praktijkhouder & ZZP’er, coach, trainer, dochter, partner, vriendin, maar bovenal nu een betrokken Nederlands burger